وقتی به دنبال پیدا کرد ژورنال مناسب برای چاپ مقاله‌تان هستید، به راحتی می‌توان توسط گونه‌گونی ژورنال‌ها و همچنین هزینه‌های احتمالی سردرگم شد. این هزینه‌ها چه هستند؟ کدام نوع از ژورنال‌ها معمولا این هزینه‌ها را دریافت می‌کنند؟ کجا؟ و چرا؟
- تعدادی از ژورنال‌ها از نویسندگان هزینه‌هایی گوناگون دریافت می‌کنند
- هزینه‌های پیش از انتشار، مانند هزینه ارسال یا هزینه عضویت غیر معمول‌تر هستند.
- احتمال اینکه محققان با هزینه پس از انتشار مواجه شوند بیشتر است؛ مانند هزینه پردازش مقاله.
پیش از خطاب قرار دادن این سوال‌ها، باید به این ساده‌سازی رایج اشاره کرد: ژورنال‌های اشتراکی بر پایه مدل درآمد به دست آمده از خوانندگان متکی هستند که در آنها کتابخانه‌های سازمانی معمولا برای دسترسی به محتوا هزینهای پرداخت می‌کنند، و ژورنال‌های دسترسی آزاد با حمایت از «دسترسی و باز استفاده بدون محدودیت» همیشه بر پایه مدل درآمد به دست آمده از نویسندگان کار می‌کنند. به بیان دیگر، به عنوان یک نویسنده، شما ممکن است برای ارسال به ناشر و/یا انتشار در یک ژورنال اشتراکی هزینهای پرداخت کنید و ممکن است برای یک ژورنال دسترسی آزاد نیازی به پرداخت هزینه نداشته باشید. این موضوع دوم با منابع جایگزین درآمد که هزینه‌های تحریریه، بررسی همکار و پروسه انتشار، مانند فروش دسترسی به محتوا، تبلیغات، یا سوپسید توسط یک نهاد یا سازمان همکار هستند، امکان‌پذیر است.
اینجا برخی از رایج‌ترین هزینه‌های مربوط به ارسال و انتشار مقاله را با تمرکز بر روی هزینه‌های پس و پیش از پذیرش که ممکن است برای شما به عنوان نویسنده اعمال شود خلاصه می‌کنیم. توجه داشته باشید که تمام بازه‌های قیمت‌ها تخمین‌هایی بر اساس یک نظرسنجی مختصر هستند، پس لطفا ژورنال‌ها و وبسایت ناشران را برای اطلاعات دقیق بیشتر را چک کنید. این سایت‌ها (مانند PLOS و BioMed Central) اطلاعات به روز درباره گونه‌های مشخص هزینه‌ها و تخفیف‌ها را ارائه می‌دهند. سازمان شما و/یا حامی مالی ممکن است همچنین بتوانند توضیحات عمیق‌تری درباره قوانین ژورنال‌های دسترسی آزاد، و در صورت وجود هزینه پوششی، ارائه دهند.
هزینه‌های پیش از پذیزش
هزینه‌های ارسال
ژورنال‌های دسترسی آزاد و اشتراکی ممکن است هزینهای را (معمولا بین 50 تا 125$) در زمان ارسال دست‌نوشته برای کمک‌هزینه تحریریه و بررسی همکار دریافت کنند. از نگاه یک نویسنده، این هزینه‌ها ممکن است باعث عدم ارسال به دلیل وجود ژورنال‌های دیگری بدون این هزینه شود. با این حال، هزینه ارسال نشان‌دهنده مزیت تقلیل رقابت برای بررسی و پذیرش است؛ که در نهایت باعث بهبود سرعت انتشار می‌شود. تاثیر آن بر روی کیفیت، و بدین ترتیب بر روی ضریب تاثیر نیز ممکن است مثبت باشد: کیفیت ارسال ممکن است افزایش پیدا کند، زیرا تنها نویسندگان با اعتمادبه‌نفسی که ژورنال درست را انتخاب کرده‌اند حاضرند برای ارسال هزینهای پرداخت کنند. جالب است بدانید، بر اساس مشاهدات، هزینه‌های ارسال می‌توانند نگرانی‌های نویسنده درباره کیفیت بررسی همکار و دلیل منطقی رد شدن مقاله را افزایش دهند که در نهایت باعث افزایش مسئولیت‌پذیری از طرف ژورنال‌ها می‌شود.
هزینه‌های اشتراک
ژورنال دسترسی آزاد PeerJ در دریافت هزینه یکباره (بین 100 تا 350$) برای پوشش پروسه تحریریه و بررسی همکار منحصر به فرد است. این هزینه همچنین برای انتشار یک، دو یا تعداد نامحدودی از مقاله‌ها در سال دریافت می‌شود (بسته به سطح عضویت). هر نویسنده یا مقاله، تا حداکثر 12 نویسنده، باید هزینه را پرداخت و به گروه PeerJ به صورت سالانه پرداخت کند، مانند مشارکت در بررسی همکار. همچنین امکان پرداخت حق عضویت بعد از پذیرش یک مقاله نیز وجود دارد، ولی این کار هزینه را افزایش می‌دهد. مزیت‌های این رویکرد حق عضویتی شامل انتشار به نسبت سریع‌تر و جلوگیری از پرداخت هزینه‌های پیش و پس از انتشار می‌شود.
هزینه‌های پس از پذیرش
این هزینه‌ها یا به صورت جداگانه و یا بعد از هزینه ارسال دریافت می‌شوند.
هزینه‌های چاپ رنگی/صفحه‌ای
برای پوشش هزینه‌های چاپ، و مخصوصا چاپ رنگی، بعضی ژورنال‌های اشتراکی به ازای هر صفحه (معمولا بین 100 تا 250$) و/یا به ازای هر نمودار رنگی (حدودا هد کدام 150 تا 1000$) دریافت می‌کنند. در مواردی نادر، محتوای اضافی ممکن است شامل یک هزینه ثابت یا یک هزینه به ازای هر مورد یا صفحه شود، با هزینه‌هایی که معمولا بین 150 تا 500$ است.
هزینه‌های انتشار
این هزینه‌ها توسط برخی ژورنال‌های دسترسی آزاد پس از پذیرش دریافت می‌شوند و به عنوان هزینه‌های انتشار نویسندگان یا هزینه‌های پردازش مقاله (APC) شناخته می‌شوند؛ این هزینه‌ها بین 8 تا 3900$ هستند. APC ممکن است با هزینه‌های ارسال یکی باشد، مخصوصا در میان ژورنال‌های دسترسی آزاد با تعداد عدم پذیرش بالا. برخلاف هزینه‌های پس از پذیزش توسط ژورنال‌های اشتراکی، APC معمولا یک هزینه ثابت است زیرا آنها اصولا بررسی همکار و انتشار آنلاین را پوشش می‌دهند که از نظر حجم مستقل هستند. در مواردی نادر، هزینه‌های پس از پذیرش، رنگ/صفحه ممکن است توسط ژورنال‌های اشتراکی نیز بدون دسترسی نامحدود و/یا اجازه باز استفاده دریافت شوند. معمولا، این هزینه‌ها پوشش گذشته‌نگر و آینده‌نگر را ارائه می‌دهند، از جمله مدیریت بررسی همکار توسط اعضای هیئت تحریریه (شناسایی و پیگیری نظرات بررسی‌کنندگان)، تدوین دست‌نوشته (ویرایش متن)، تولید ژورنال (قالب)، نشر دسترسی آزاد و میزبانی، فهرست‌نویسی (مانند PubMed) و آرشیو کردن.
درباره ارزش افزوده به خاطر اراسال به ژورنال‌های دارای هزینه APC، ارتباط میان تاثیرات استناد-محوری و APCها به مدت یک هفته برای ژورنال‌های دسترسی آزاد مورد بررسی قرار گرفته که نشان می‌دهد هزینه‌های بالاتر باعث میزان رد شدن بالاتر هستند که می‌توان از این آمار نتیجه گزینش سختگیرانه‌تر و اعتبار بیشتر را گرفت. با این حال، توجه داشته باشید که این تحلیل هزینه ارسال را در نظر نگرفته است.
در پایان
در مجموع، زمانی که یک ژورنال را برای ارسال مقاله‌تان انتخاب می‌کند، مجموعه‌ای از هزینه‌های پیش و پس از پذیرش وجود دارند که نباید شما را فورا پس بزنند، مخصوصا اگر اسکوپ ژورنال و محتوا با کار شما منطبق است؛ به دلیل وجود کمک هزینه احتمالی و ارزش افزوده. پس شما باید فراتر از سوالات چه، کی، کِی و چرا بروید و سوالی شخصی‌تر از خود بپرسید: آیا این ژورنال بخصوص واقعا برای پژوهش من و اهداف انتشارم مناسب است؟
